Cliënten, medewerkers en vrijwilligers van ZGR maken de aankomende zes dagen een bijzondere reis naar het Zuid-Franse bedevaartsoord Lourdes. In deze blog delen ze hun belevenissen.

Gisteren was onze laatste volle dag hier in Lourdes. Een dag met een mooi maar vol programma, een bijzondere dag en een dag om te overdenken en de onderlinge band die afgelopen week is ontstaan extra in ons op te nemen en te koesteren.

Vroeg in de ochtend klonk het ‘lang zal hij leven’. Een van de cliënten werd namelijk 82 jaar. Na een hartelijk welkom en de zangkunsten van ons allen (en uiteraard een cadeautje) kon de rest van het ochtendprogramma van start gaan.

Om 8.30 uur stond er een eucharistieviering bij de grot op het programma, de grot waar Maria 18 keer aan Bernadette is verschenen. Op deze speciale zondag (namelijk Moederdag) was het bijzonder om de dienst bij te wonen dicht bij de plek waar Moeder Maria verscheen. Deze dienst was voor alle Nederlandse pelgrims en werd dus ook in het Nederlands gehouden. Hierbij waren er weer twee vlaggendragers voor ZGR en VNB en mochten wij vanuit ZGR de voorbede verzorgen, waarbij er mooie en dankbare woorden werden gesproken over de bijzondere week die bijna achter ons ligt, de verbondenheid die we hebben ervaren en het zorgen voor en met elkaar.

De dienst was in de open lucht. Waar in het begin het zonnetje nog heerlijk scheen, kwamen helaas voor ons, naar verloop van de dienst een aantal regenwolken tevoorschijn. Dus snel in de benen om alle cliënten in de poncho te helpen. Gelukkig kon dit de ‘pret’ niet drukken.

Na de dienst was er een ruimte geserveerd waar gezamenlijk koffie kon worden gedronken. De fransoos die de sleutel zou regelen, was deze echter ‘kats’ vergeten. Maar aangezien wij overal een feestje van maken, hebben we in het zonnetje een bakkie gedronken en spontaan de polonaise ingezet met de jarige job voorop!

Veel mensen die naar Lourdes komen willen ervaren hoe het is om ondergedompeld te worden in het heilig water. Ook hier was vanuit de groep belangstelling voor. Zo zijn enkele medewerkers en twee cliënten ondergedompeld. Allemaal hebben ze dit als een bijzonder moment ervaren, wat eigenlijk niet onder woorden is te brengen. In de rij voorafgaand aan het bad wordt het Ave Maria gezongen en gebeden. Binnen mag je je uitkleden of wordt je liefdevol geholpen door de zusters en krijg je een kleed om je heen. Het water waarin je ondergedompeld wordt is erg koud, nadien krijg je opnieuw het kleed om je heen en is er een moment dat er tot Maria gebeden kan worden. Bijzonder hierbij is dat je nagenoeg droog uit het water komt.

Gistermiddag is een groot deel van de groep naar het Bernadette museum geweest, waar het levensverhaal van Bernadette word verteld. Daarna was het tijd voor de viering met handoplegging. Tijdens de dienst kreeg iedereen die dat wilde de handen van de priester op het hoofd gelegd. Deze handen symboliseren de handen van God die je opgelegd krijgt, waaruit je kracht kunt putten. Voor vele cliënten en medewerkers een bijzonder en intens moment.

Gisteravond hebben we de dag afgesloten met een slotviering in het hotel. Wat een mooie en dankbare dienst. Moni ging de dienst voor, die we gezamenlijk met een lied hebben geopend. Daarna heeft Moni onze gekochte/ gekregen spullen ook wel devotionalia genoemd gezegend. Hetty en Ria hebben een prachtig Ave Maria ten gehore gebracht, waarbij de tranen bij velen over de wangen biggelden. Daarna was het woord aan ons. Met je maatje van die week was er gelegenheid om naar voren te komen, een kaarsje te branden en te delen met de groep wat je wilde. Wat een bijzondere en open verhalen en dankbetuigingen kwamen hieruit voort. Cliënten namen het woord en spraken over dat wat op hun hart lag, alleen of samen met hun maatje. Er werd ontzettend veel openheid, warmte en dankbaarheid naar elkaar getoond. Veel dankbaarheid werd ook uitgesproken voor de werkgroep, in het bijzonder voor Moni en Hetty. Dit alles ging gepaard met een lach en een traan, precies het gevoel van de afgelopen dagen hier in Lourdes. Uiteraard werd er nog weer gezongen en een zelfgeschreven lied als verrassing opgevoerd. Als afsluiter werd het ZGR Lourdes lied nogmaals ingezet.

Omdat het eigenlijk niet onder woorden te brengen is, willen wij graag met jullie het gevoel van Lourdes delen door onderstaand gedicht.

Vanaf deze plek, nogmaals een zegening voor jullie allen.

Mijn Lourdes Bestaat niet uit winkeltjes,

daar kijk ik langs heen.

Mijn Lourdes bestaat uit dat kneepje in je arm,

En die arm om je heen.

In mijn Lourdes, voel ik geen pijntjes,

Roep ik geen ach en wee.

In mijn Lourdes kan ik huilen en lachen,

En leef met iedereen mee.

In mijn Lourdes, zie ik zoveel verschillende mensen,

In vrede naast elkaar.

Over zo’n wereld kan ik alleen maar dromen, daarom hoop ik nog vaak,

In mijn Lourdes terug te komen.